zajęcia warsztatowe, „Teatr przyrody” i Klub Panda, szkoły podstawowe
Pogoda za oknem wiosenna, świeci słońce, jest ciepło, a my z powodu koronawirusa więcej czasu spędzamy w mieszkaniach. I jak tu cieszyć się najpiękniejszą porą roku – wiosną, kiedy przyroda budzi się do życia?
W tym roku szkolnym, na zajęciach w Miasteczku Przyrody, poznajemy bliżej drzewa, szukamy odpowiedzi na pytania „Dlaczego drzewa są nam tak potrzebne, dlaczego musimy o nie dbać i czy zauważamy ich piękno?”
Ponieważ nie możemy spotkać się na zajęciach, w wolnym czasie przyjrzyjcie się drzewom, które widzicie przez okno. Na razie obserwujcie ich nagie, bezlistne sylwetki, ale bądźcie uważni, bo lada moment obudzą się do życia, najpierw nieśmiało pojawią się pączki i młode listki, a zaraz po nich ...
Drzewa ożyją i wiele stworzeń małych i dużych, jak co roku, wykorzysta je jako swoją przestrzeń życiową, mieszkanie, czy źródło pokarmu. Spróbujcie to zaobserwować!
A na razie proponuję wykonanie zadania, które uświadomi Wam, jak ważne są drzewa w życiu zwierząt:
Wydrukujcie obie strony z drzewem i odpowiednio pokolorujcie ilustracje.
Na pierwszej kartce wytnijcie (tylko z trzech stron), zaznaczone przerywaną linią „okienka”, pamiętając, aby jeden bok pozostawić nie wycięty – ma powstać rodzaj „klapek”, otwierających się i przykrywających ilustrację znajdującącą się pod spodem.
Następnie pierwszą kartkę połóżcie na drugiej i zszyjcie zszywkami od góry w odległości 1 cm od brzegów.
W ten sposób powstanie karta drzewa z okienkami, a odginając dolną część, zobaczycie zwierzęta żyjące pod ziemią, przy korzeniach drzewa.
Czy znacie organizmy związane z drzewem przedstawione na ilustracjach?
Poszukajcie o nich informacji. Macie też okazję, aby zainteresować tematem Waszą rodzinę. Możecie sprawdzić wiedzę domowników, przeprowadzając domowy konkurs przyrodniczy.
Kiedy zagrożenie koronawirusem minie i wyjdziecie na długie spacery, może innym okiem spojrzycie na przyrodę. Wszystko w naturze dzieje się w rytmie pór roku, ale równowaga jest bardzo krucha i człowiek łatwo może ją zaburzyć. Oby w przyrodzie nic się nie wymknęło spod kontroli!